“Nee hoor, maakt niet uit. Ik leg het nog wel een keer uit.” Ik voel me ineenkrimpen en nog kleiner worden. Ik, geen ster in wiskunde, en mijn docente, geen ster in geduld met kinderen die geen ster in wiskunde zijn. Het gevoel dat ik krijg bij haar woorden komen totaal niet overeen met wat ze zegt. De “maakt niet uit” voelt meer als een “dom kind, hoezo snap je dit niet?”. Ik kan talloze voorbeelden noemen van dit soort incongruent gedrag waarbij gevoel, gedachten en gedrag niet met elkaar overeenkomen. “Is hier net iets gebeurd? – Nee hoor, niks aan de hand.” (yeah right….) “Gaat het wel goed met je? – Ja hoor, hartstikke goed!” (aha…) “Vind je het echt niet erg als ik vast ga? – Nee, tuurlijk niet, ga maar.” (maar ondertussen….) Zeker wanneer je werkt met hoog-gevoelige kinderen, of toevallig een ouder bent van zo’n tof exemplaar, is het superbelangrijk dat wat je doet en zegt, overeenkomt met je binnenwereld. En mocht dat even niet lukken en je hebt een heel dapper exemplaar tegenover je dan krijg je het keihard terug dat het niet klopt! Maar wat ook kan gebeuren, is dat een hoog-gevoelig kind (dit geldt trouwens net zo goed voor een hoog-gevoelige volwassene) enorm begint te twijfelen aan zichzelf en zijn gevoel. Klopt het niet dan wat ik denk te zien en te voelen? Het is lastig dan om te bepalen op welke manier je op iemand af moet stemmen en hoe je moet reageren. Want wat klopt er nou? Jouw gevoel of wat iemand zegt? Merk je bij jezelf dat je niet altijd laat zien wat er binnenin bij je gebeurt? Misschien vind je het wel spannend om jezelf echt te laten zien of heb je 100.000 overtuigingen waarom je niet verdrietig of boos mag zijn. Laat staan dat je dat laat zien aan een ander! Of misschien ben je je helemaal niet bewust van je binnenwereld? En is het goed om eens wat vaker te voelen hoe het met je gaat.  Is dit herkenbaar voor je en wil je dit wel eens een keertje uitzoeken voor jezelf? Of je nu behoefte hebt aan een los gesprek of meerdere coach-sessies, je bent meer dan welkom! Stuur me gerust een berichtje. #congruentzijn #laatjezelfzien #hsp #hooggevoelig #hooggevoeligekinderen #dapper #coach #samenmetsammie #twijfel #gevoel #intuitie #onderbuik #hooggevoelig

Wat wil jij? HSP-ers zijn er heel goed in. Ze houden zich vooral bezig met anderen, wat de neiging met zich meebrengt om onophoudelijk te zorgen voor de ander. Dit kan een fijne eigenschap zijn, maar het betekent ook dat ze vaak leven naar de verwachtingen en wensen van degenen om hen heen. Terwijl ze zich storten op het welzijn van anderen, vergeten ze zichzelf compleet. Ze zeggen altijd “ja” wanneer iemand hen om hulp vraagt en pas later realiseren ze zich dat ze daar eigenlijk helemaal geen tijd voor hebben of er simpelweg geen zin in hebben. Herkenbaar? 😊 Dit fenomeen zie je helaas ook al bij kinderen. Vanaf jonge leeftijd zijn ze geneigd om te zeggen: “Ja hoor, ik doe het wel voor je.” Ze plannen afspraken met kinderen waar ze eigenlijk niet mee willen spelen of voelen de druk om dingen te doen die helemaal niet bij hun karakter passen. Deze behoefte om te plezieren, ook al is dit ten koste van zichzelf, is al vroeg zichtbaar. Wat wil ik? Voor veel mensen die hooggevoelig zijn, is het een grote uitdaging om bij zichzelf te blijven. Juist omdat je zo goed aanvoelt wat de ander wil of nodig heeft, gebeurt het al snel dat je voornamelijk bezig bent met de behoeften van de ander. Op de lange termijn kan dit leiden tot een afstand tot je eigen verlangens en behoeften. Wanneer je dit te vaak en te lang doet, kan het op een gegeven moment zelfs zo ver komen dat je jezelf afvraagt: wat wil 𝗜𝗞 eigenlijk? Wat zijn mijn dromen, mijn behoeftes, en waar word ik blij van? Deze vraag is dan niet zo makkelijk te beantwoorden. Ikzelf merkte, na jaren pleasen en vooral bezig met anderen, dat ik eigenlijk niet meer wist wat ik zelf wilde en waar ik nou eigenlijk blij van werd. Nadat ik me hier bewust van werd, kon ik langzaam mezelf weer leren kennen. Wat vind ik leuk om te doen en wat juist niet? Waar word ik blij van en waarvan juist niet? Hoe kan ik ja tegen mezelf zeggen zonder schuldgevoel richting de ander? Bewustwording is de eerste stap. Eigenaarschap de tweede. Er is namelijk maar één iemand verantwoordelijk voor een fijne invulling van mijn leven. En ja, dat ben ik toch echt zelf. Als je je dat realiseert, wordt het langzaam aan makkelijker om je eigen keuzes te maken. Want ja, op wie mopper je dan als je niet blij bent met wat je te doen hebt? Precies..... Zet jij jezelf op nummer één? Gun jij jezelf of je kind de handvatten die nodig zijn om bij jezelf te blijven?  Stuur me gerust een bericht, dan plannen we vrijblijvend een kennismaking in. Samen ontdekken we wat jij nodig hebt! 📷: Pixabay - Arek Socha #nummer1 #hsp #eigenregie #hooggevoelig #hoogsensitief #gezondegrenzen #coaching #hspouders #kids #breda

Verbinding Spelletjes spelen, samen boodschappen doen, leuke dingen ondernemen, meer tijd om echte gesprekken met elkaar te voeren. Samen herinneringen maken. De ruimte en tijd die je voelt tijdens vakanties maakt dat je je meer verbonden voelt met elkaar. Maar waarom zou je dat beperken tot de vakantieperiode? Juist nu, in deze eerste schoolweken is het fijn om even tijd voor elkaar te maken. Niet meteen weer te verzanden in de waan van de dag. Maar ook nu samen een spelletje te doen. Samen een wandeling te maken. Eén op één iets leuks te doen. Je mobiel weg te leggen en te ontdekken wat jouw kind bezighoudt. Ga samen picknicken in een nabij bos of het park om de hoek. Wees nieuwsgierig! Luister samen muziek die jouw kind leuk vindt. Kook samen het favoriete maaltje van je kind.  En wat je ook doet, doe het met oprechte aandacht. Dat werk komt later wel.

*Week tegen Pesten*

Herken je dat? Mijn afgelopen week was supertof en gevuld met alleen maar leuke activiteiten. Van een activiteit tijdens de #dutchhappinessweek tot een kennismaking met een moeder. Van de kickoff van een nieuwe training tot de begeleiding van mijn mentorleerling. Alleen maar hele leuke dingen die mijn agenda vulden. Maar na zo'n week met heel veel contactmomenten heb ik nu vooral behoefte aan wat meer rust. Misschien werkt het voor jouw kind ook wel zo. Idealiter bouw je in een week voldoende rust in. Zodat je kind na school (veel prikkels!) ook tijd en ruimte heeft om af te bouwen. Hoeveel rust je kind nodig heeft en hoe dat ontprikkelen eruit ziet, is een mooie zoektocht die je samen kunt ondernemen. Voor de een werkt sporten als een tierelier en de ander duikt liever weg in een goed boek. Kunnen jullie hier wel wat ondersteuning in gebruiken? In een vrijblijvende kennismaking verkennen we hoe die ondersteuning eruit kan zien! #ontspannen #ontprikkelen #overprikkeling #drukte #volhoofd #lezen #hsp #hooggevoelig #hspkind #relax #hoogsensitief #hooggevoeligheid #hoogsensitiviteit 📸 Andrea Piacquadio via Pexels

Welke talenten zitten er in jouw schatkist?

Wat zou jij willen veranderen komend jaar? Dat vroeg ik aan mijn 7-jarige zoontje tijdens het zoveelste potje Monopoly. “Ik zou willen dat er geen corona meer was, was zijn antwoord.” Eh ja, ik denk dat er veel mensen zijn die dezelfde wens hebben. Maar helaas heb je daar weinig invloed op. “Dus”, vroeg ik hem, “wat zou je zelf anders willen doen?” Toen bleef het even stil. Na een tijdje zei hij: “Dan zou ik wel anders willen reageren als ik boos ben.” “Wat een mooi voornemen!”, reageerde ik. Lang leve het reflecterende vermogen van een hoog-gevoelig kind. “Wat doe je nu dan als je boos bent?”, vroeg ik hem. Gniffelend antwoordde hij: “Soms sla ik, schop ik of duw ik dan. Maar ik zou liever gewoon zeggen dat iemand moet stoppen, omdat ik het echt niet fijn vind. Maar dat vind ik wel lastig, want dan ben ik zo boos en dan is het alweer gebeurd voor ik het weet.” Behalve dat dit inzicht voor een 7-jarige al heel wat is, is het op deze leeftijd nog erg lastig om je eerste impulsieve reactie te onderdrukken. Je reageert vanuit boosheid over iets wat de ander je heeft aangedaan. Als tip gaf ik mijn jongste om zichzelf te trainen. Door eerst eens 10 seconden niet te reageren. In die tijd geef je je emotie (vaak boosheid) de ruimte om wat te zakken. Als je dit vaker oefent, lukt het je steeds vaker om niet meteen boos te worden, dus niet meteen te duwen of slaan. In plaats daarvan focus je je bijvoorbeeld op je ademhaling. Als je ademhaling rustiger en regelmatiger wordt, word je hoofd ook weer wat rustiger en zakt je boosheid. Pas al je rustiger bent, kun je het gesprek aan over waarom je boos bent en wat je niet fijn vond. Als het niet meteen lukt je boosheid te laten zakken, dan kun je ook werken met andere manieren om je te uiten. Bijvoorbeeld door tegen een bal aan te trappen buiten, op en neer te springen of hard in een kussen te slaan. Door je fysiek te uiten, neemt de boosheid vaak ook af en deze manieren zijn vele malen beter dan het botvieren op de ander. Dit is niet iets wat meteen lukt als je het drie keer hebt geprobeerd en eerlijk gezegd vind ik het zelf ook nog wel eens lastig om niet meteen te reageren. Vooral als er al wat dingen voorgevallen zijn of als je moe bent. Maar benader het positief en leg vooral de nadruk op de keren dat het al beter lukt. Een leuke manier om de vooruitgang vast te leggen is door het visueel te maken. Laat je kind bijvoorbeeld een egel kleien en stop hier 10 kleine prikkertjes in. Elke keer als je kind niet meteen reageert wanneer er iets voorvalt, laat je hem of haar een prikkertje uit de egel halen. Zo ziet je kind dat het steeds wat beter gaat! Een mooi gezamenlijk voornemen om samen met je kids aan te werken!  #ikbenboos #hooggevoeligekinderen #hspkids #hsp #hoogsensitief #hoogsensitiviteit #hooggevoelig #omgaanmetboosheid #emoties

Derde kerstdag. De kinderen zoeken allebei de rust van hun eigen kamer op, manlief rommelt wat aan en ik maak een fijne wandeling. Het is typisch voor ons gezin dat we na een paar drukke kerstdagen, met veel prikkels, allemaal op onze eigen manier rust zoeken. Ik ga dan graag naar buiten om mijn hoofd leeg te laten waaien en mijn oren (pieeeeeeep) vooral tot rust te laten komen. Onze oudste installeert zich met muziek en een fijn boek in haar zitzak en de jongste duikt in een stapel Donald Duckies die hij allemaal al vier keer heeft gelezen, maar who cares..... Zo hebben we allemaal onze eigen maniertjes om weer te ontprikkelen en bij te komen van drukke dagen. Hoe is dat bij jullie na de Kerstdrukte? Wat doen jullie om weer tot rust te komen? Of weet je niet goed hoe je jouw kind weer in de relaxstand krijgt? Neem dan eens contact met me op! Dan gaan we samen op zoek naar wat werkt voor jouw kind. En dus voor jou! #ontprikkelen #kerstdrukte #drukhoofd #piependeoren #lekkerthuis #indenatuur #muziekontspant #ontspanning #lekkeruitwaaien #hooggevoelig #hsp #hoogsensitief #hooggevoeligheid #hoogsensitiviteit

Gisteren zat ik lekker te lunchen met mijn dochter van 9. Opeens vanuit het niets. ‘Mama, als je iets steelt omdat je arm bent, ben je dan toch een dief?’ Oh, wat een KADOOTJE, want mama houdt van dit soort vragen! Zeker een half uur zijn we hierover aan het filosoferen geweest. Want wanneer ben je een dief? Is er een verschil tussen een dief en een crimineel? Heeft de reden waarom je iets doet invloed op het labeltje ‘dief’ of ‘crimineel’? Maakt het nog verschil of je ‘alleen maar’ iets jat van iemand of dat je iemand daarbij ook nog geweld aan doet? Is het minder erg als je aan je misdrijf geen geld verdient? Elke vraag roept weer een nieuwe vraag op. Want een definitie is één ding, maar je hebt altijd omstandigheden. Redenen die maken dat je misschien zelfs wel een klein beetje begrip voor iemand op kunt brengen. Hoe erg het ook is wat iemand gedaan heeft. Mijn dochter had mij niet blijer kunnen maken op zondagmiddag. Wat een heerlijk gesprek! En ik realiseer me hoe mooi het is als je met elkaar dit soort dingen kunt bevragen. Vanuit nieuwsgierigheid. Niet alleen wanneer je klein bent, maar ook later als je groot bent. #nieuwsgierig #filosoferenkunjeleren #kinderpraat #altijdnieuwsgierigblijven #kindercoaching #kindercoach